اردوگاه نظام سلطه بلکه جهانیان می دانند بستن تنگه هرمز به معنای غرق یک نفتکش نیست که سه روز بعد مشکل آن بر طرف شود. بستن تنگه استراتژیک و عبور اجباری هرمز در سال 65 تا 67 اتفاق افتاد و بیش از 300 کشتی تجاری وابسته به غرب و ناو فوق پیشرفته ساموئل بی رابرتز را درون خود بلعید؟!.

مردم آمریکا و جوانان نو رسته آنان نمی دانند وقتی ناوگان آمریکا در مقابل پهباد‌های ایرانی توان اختفاء ندارند و تصاویر ترددشان از تهران رصد مستقیم می‌شود یعنی چه؟ حتما نمی‌دانند؟! اما پنتاگون نشینان و مشاوران نظامی پرزیدنت بلاشک می دانند؟؟؟.

فرماندهان و نظامیان مهاجم مستقر در ناوهای آمریکایی می دانند که موشک حوت با تکنولوژی انحصاری ایران و روس اصلا امکان ردیابی ندارد و از سوی دیگر آنها اطلاعات چندانی از قدرت تخریب این موشک بر روی بدنه ناوهای غول پیکر و چند صد میلیاردی خودشان که اهداف مناسبی برای موشک های حوت می باشد ندارند.

تحلیلگران نظامی و موسسات وابسته به پنتاگون بلا تامل می دانند که زنجیره جزایر ایرانی این قدرت را به سپاه پاسداران انقلاب اسلامی می دهد که در هر لحظه از زمان تعداد بیشماری قایق تندرو به آب بیندازند و هر آنی از لحظه ها که اراده کنند این قایق ها غیب شوند اگر در کنار این قوه و قدرت بلا منازعه هولناک، توان بسیج ساحلی را اضافه کنیم نیروهای مهاجم توان چه کاری را دارند؟ آیا همه سواحل و بنادر ایران را هدف می گیرند؟ آیا توان و جسارت چنین کاری را دارند؟ آیا می توانند؟.

سالهای نه چندان دور در سال 66 و 67 آمریکا ناوچه های ارتش ایران را غرق کرد! اما در همان روزگار که ما در مقابل همه اردوگاه بیرحم دنیای استکبار در جبهه ای به وسعت همه ایران بزرگ می جنگیدیم آمریکا نتوانست در مقابل قایق های تقریبا تندروی آن روز که از سوی سپاه اسلام بکار گرفته می شد عکس العمل مناسبی بروز دهد این قایق ها امروز با سرعتی سه برابر ناوهای آمریکایی حرکت می کنند و این بدین معنی است که ناظر توان دیدن هدف را ندارد علاوه بر این قایق ها مجهز به موشک های میان برد فوق سریع در تعداد بیشمارند و اصولا قابل تصور نیست زمانی که صدها موشک هم زمان به سوی ناوگان پنجم آمریکا رها شود آنها چه عکس العملی خواهند داشت؟ چه می کنند؟ چه می توانند بکنند؟

هوشنگ حمزه نژاد